Όλοι πονάμε ή έχουμε πονέσει στο παρελθόν και θα ξαναπονέσουμε στο μέλλον. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που δεν έχει νιώσει σωματικό ή ψυχικό πόνο. Είναι σαν ένα συμβόλαιο που υπογράφεις όταν περπατάς σε αυτό τον πλανήτη. Θα νιώσεις πόνο, θλίψη, ανησυχία, ενόχληση στο σώμα και στην ψυχή.
Σωματικός Πόνος
Στο σωματικό επίπεδο, η λειτουργία του πόνου είναι απαραίτητη. Αν δεν πονούσαμε όταν βάζαμε το χέρι μας στη φωτιά. θα καιγόταν το χέρι μας αλλά και εμείς ολόκληροι. Άρα ο πόνος μας προστατεύει και συμβάλλει στην επιβίωσή μας.
Ο σωματικός πόνος είναι προσωπική υπόθεση. Καταρχάς δεν πονάμε όλοι με την ίδια ένταση, επίσης είναι δύσκολο να νιώσουμε πόσο πολύ πονάει ο άνθρωπος δίπλα μας και τέλος δεν υπάρχει καμία μαγική συνταγή ανακούφισης του πόνου που ταιριάζει σε όλους.
Οπότε ο κάθε άνθρωπος καλό θα ήταν να αναλαμβάνει την ευθύνη του πόνου του
- να δώσει χρόνο
- να αφουγκραστεί
- να αναγνωρίσει
- και τέλος να διαχειριστεί τον πόνο του με τον καλύτερο για αυτόν τρόπο.
Ψυχικός – συναισθηματικός πόνος
Αντίστοιχα όταν ο πόνος δεν ξεκινάει από το σώμα αλλά από το πως αισθανόμαστε, δηλαδή νιώθουμε θλίψη, δυσφορία, ένταση, θυμό, φόβο, ανασφάλεια, πικρία, ζήλια, καταπίεση…και ο κατάλογος του συναισθηματικού πόνου δεν τελειώνει…, αφού καθένας μας βιώνει διαφορετικά δύσκολα συναισθήματα σε διαφορετικές φάσεις της ζωής.
Ο συναισθηματικός πόνος όταν παραμένει για αρκετό διάστημα και δεν διαχειρίζεται ή αποσυμφορίζεται, τότε εξαπλώνεται και στο σώμα και γίνεται:
- σωματικός πόνος
- ασθένεια
- δερματική πάθηση
- νεύρωση: αϋπνία, κρίσεις πανικού, αγχώδης διαταραχές
Σε αυτή τη φάση είναι που οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν ανακούφιση και υποστήριξη με όποιο τρόπο μπορούν και γνωρίζουν. Όμως η πάθηση που έχει ως ρίζα τον συναισθηματικό πόνο και εκδηλώνεται στο σώμα, είναι μια βαθιά ριζωμένη πάθηση και χρειάζεται περισσότερο χρόνο και μεγαλύτερη προσπάθεια, για να θεραπευτεί …μερικές φορές είναι και αδύνατον να θεραπευτεί.
Η αυτογνωσία και η αναγνώριση του συναισθηματικού πόνου είναι καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της ζωής μας μέσα στην υγεία.
Όσο πιο νωρίς διαχειριστούμε τον συναισθηματικό πόνο και ζητήσουμε βοήθεια τόσο καλύτερα θα προχωρήσουμε στο μονοπάτι της ζωής.
Ο πόνος είναι δάσκαλος
Ο πόνος είτε συναισθηματικός είτε σωματικός έχει έρθει καταρχάς για να τον δούμε και να του δώσουμε σημασία.
Ίσως ήρθε για να μας διδάξει ότι αυτό που κάνουμε δεν μας κάνει καλό και χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι.
Για παράδειγμα όταν δουλεύεις πολλές ώρες μπροστά σ ένα υπολογιστή και πονάει ο αυχένας σου, τότε το σώμα σου δίνει μήνυμα να αλλάξεις θέση ή ακόμα και δουλειά….
Άλλο παράδειγμα, όταν βρίσκεται σε μια σχέση και νιώθεις καταπίεση ή θλίψη, τότε χρειάζεται να διερευνήσεις εάν αυτή η σχέση μπορεί να βελτιωθεί ή απλά να αποχωρήσεις από αυτήν.
Και μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις όσο πιο γρήγορα δώσεις σημασία στο μήνυμα του πόνου τόσο καλύτερα θα είσαι σωματικά και ψυχικά.
Έτσι ο πόνος όχι μόνο δεν είναι εχθρός αλλά ίσως είναι και ο καλύτερος δάσκαλος γιατί μας μαθαίνει πως να ακούμε και να βρίσκουμε τρόπους να προχωράμε στη ζωή, χωρίς ο πόνος να μας κρατάει κολλημένους σε νοσηρές καταστάσεις.
Πως διαχειριζόμαστε τον πόνο
Πριν αναζητήσουμε τις λύσεις, ας ξεκαθαρίσουμε ότι το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε με τον πόνο, είτε σωματικός είτε ψυχικός, είναι να προσπαθούμε:
- να τον αποφεύγουμε, βλέποντας τηλεόραση, ψωνίζοντας, καπνίζοντας, πίνοντας αλκοόλ ή κάνοντας άλλες καταχρήσεις
- να τον καταπιέζουμε με γρήγορες φαρμακευτικές λύσεις
- να τον θάβουμε κάτω από το χαλί, δηλαδή να προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν είναι σημαντικός
Τότε ό πόνος θα επανέλθει δριμύτερος σε ανυποψίαστο χρόνο και πολλές φορές με διαφορετική μορφή.
Η αρχή της λύσης μας βρίσκεται πάντα στην αναγνώριση του πόνου.
Χρειάζεται να βρούμε το κουράγιο να δώσουμε σημασία σε αυτό που συμβαίνει, στη συνέχεια να δώσουμε χρόνο για να αφουγκραστούμε τον πόνο εσωτερικά.
Αφού τον αναγνωρίσουμε, τότε έρχεται η ώρα να αναζητήσουμε υποστήριξη.
Υπάρχουν διάφοροι δρόμοι ώστε να γίνει αυτό και θα μοιραστώ αυτούς που γνωρίζω και έχω έρθει σε επαφή σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και με τους πελάτες μου στις θεραπείες.
- Ψυχοθεραπεία, είτε για σωματικό είτε για συναισθηματικό πόνο, η ενδοσκόπηση είναι πολύ βοηθητική
- Διαλογισμός και αναπνοές, η προσπάθεια της ηρεμίας του νου και η χαλάρωση του νευρικού συστήματος βοηθούν πολύ στο να διαχειριστούμε τον πόνο και συχνά να αναγνωρίσουμε σε βάθος την ρίζα του.
- Focusing, μια προσωποκεντρική ψυχοθεραπευτική προσέγγιση από τον Eugene Gendlin που μας βοηθάει να έρθουμε σε επαφή με τα κομμάτια του εαυτού μας, ώστε να μπορούμε να διαχειριστούμε τις δυσκολίες, τον πόνο και το τραύμα.
- Ολιστικές Θεραπείες, όπως Βελονισμός και Σιάτσου, μέσα από την χαλάρωση του σώματος και του νου, έρχεται όχι μόνο η ανακούφιση του πόνου, αλλά και η κατανόησή του και η αναγνώριση της ρίζας του ώστε να μπορούμε να τον διαχειριστούμε σε βάθος.
Βελονισμός
Θα δώσω μεγαλύτερη έμφαση στον Βελονισμό, όσων αφορά κυρίως στον σωματικό πόνο γιατί τα αποτελέσματά είναι εντυπωσιακά!!
Ο πόνος μπορεί να υποχωρήσει ακόμα και σε 2-3 λεπτά μετά την εισαγωγή της Βελόνας στην 1η συνεδρία. Συνήθως με 5 συνεδρίες ο πόνος έχει εξαφανιστεί ή έχει μειωθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν είναι πια ούτε καν ενόχληση.
Φυσικά στις ολιστικές φυσικές θεραπείες ο κάθε θεραπευόμενος είναι διαφορετικός και αντιδρά διαφορετικά, οπότε καλό είναι να μην κάνουμε γενικεύσεις. Όμως προτείνω σε όλους όσους υποφέρουν να δοκιμάσουν τον βελονισμό γιατί είναι μια φυσική θεραπευτική προσέγγιση χωρίς παρενέργειες και χωρίς να είναι επίπονη.
Διάβασε περισσότερα για τον Βελονισμό στο άρθρο μου
